Jan Paweł II wobec obecności islamu i muzułmanów w krajach Unii Europejskiej

Ufam, że zbiór wypowiedzi i przemówień papieskich przyczyni się do ożywienia dialogu międzyreligijnego w Polsce i na świecie, kształtowania postawy akceptacji i szacunku wobec wyznawców różnych religii, zwłaszcza wobec muzułmanów, a także docenienia politycznego oddźwięku tychże dokumentów dla relacji międzyreligijnych.
Nauczanie Jana Pawła II na temat dialogu międzyreligijnego, w tym dialogu z islamem, jest wielkim testamentem, który został przekazany obecnemu papieżowi Franciszkowi (wybranemu 266. papieżem 13 marca 2013 r.), kontynuującemu nauczanie swojego poprzednika. Współczesny świat potrzebuje współdziałania wszystkich religii dla dobra ludzkości, a ich harmonijne współistnienie stanowi olbrzymią wagę dla przyszłości świata.
Po śmierci Jana Pawła II jakże znamienne i zachęcające są słowa papieskiej katechezy wygłoszonej 5 maja 1999 r. podczas audiencji generalnej: „Wspólne pielgrzymowanie do wieczności powinno wyrazić się w modlitwie, poście i miłosierdziu, ale również w solidarnym działaniu na rzecz pokoju i sprawiedliwości, rozwoju ludzkiego i ochrony środowiska. Idąc razem drogą pojednania i w duchu pokornego podporządkowania się woli Bożej, rezygnując z jakiejkolwiek formy przemocy jako środka rozstrzygania sporów, obydwie religie [chrześcijaństwo i islam – S.G.] mogą stać się znakiem nadziei, by w świecie zajaśniała mądrość i miłosierdzie jedynego Boga, który stworzył rodzinę ludzką i nią rządzi” (Ze Wstępu).