Rozwój form i procesów stokowych w rynnie jeziora Jasień w późnym vistulianie i holocenie

Zasadniczym celem niniejszej pracy jest przedstawienie przebiegu i zmienności procesów denudacyjnych na podstawie analizy form i osadów korelatnych oraz próba określenia zakresu zmian intensywności procesów denudacyjnych wynikających z naturalnych przemian przyrodniczych i z działalności człowieka w czasach prehistorycznych i historycznych.
Z realizacją wyżej wymienionego celu wiązało się opracowanie zagadnień szczegółowych lub uzupełniających, a mianowicie:
– określenie parametrów morfometrycznych badanych form i ich interpretacja,
– poznanie i analiza wykształcenia litologicznego osadów stokowych występujących w suchych dolinkach oraz budujących stożki akumulacyjne,
– ustalenie stratygrafii wyróżnionych osadów stokowych,
– rozpoznanie gleb kopalnych,
– zarys rekonstrukcji powstania i ewolucji badanych form,
– rozpoznanie stref kontaktów osadów budujących stożki oraz osadów jeziornych,
– próba uchwycenia korelacji pomiędzy zmianami poziomu wód w jeziorze oraz zmianami w środowisku naturalnym a rozwojem form dolinnych oraz stożków z nimi związanych,
– rozpoznanie osadów stokowych będących bezpośrednim lub pośrednim wynikiem działalności człowieka,
– ustalenie rozmiarów wpływu działalności człowieka na przebieg procesów denudacyjnych w czasach prehistorycznych i historycznych.
Do badań wytypowano rynnę jeziora Jasień charakteryzującą się silnie zróżnicowaną rzeźbą, z licznymi dolinkami erozyjno-denudacyjnymi i stożkami akumulacyjnymi położonymi na przyjeziornych spłaszczeniach (Ze Wstępu).